ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ
ΕΎΧΑΡΙΣΤΙΩΝ
Μια Ημέρα των Ευχαριστιών
η Πρισίλα Φορντ
μπήκε στη
Λίνκολν Κοντινένταλ της
κατευθύνθηκε προς την οδό Βιρτζίνια
στο κέντρο του Ρίνο
και παρέσυρε τριάντα ανθρώπους.
Έξι απ’ αυτούς πέθαναν.
Μια Ημέρα των Ευχαριστιών
η Πρισίλα Φορντ
μπήκε στη
Λίνκολν Κοντινένταλ της
κατευθύνθηκε προς την οδό Βιρτζίνια
στο κέντρο του Ρίνο
και παρέσυρε τριάντα ανθρώπους.
Έξι απ’ αυτούς πέθαναν.
Πρισίλα, Πρισίλα,
ποιον είδες;
ποιο πρόσωπο από το παρελθόν σου;
Ήταν μήπως η σερβιτόρα
που καθυστερούσε σκόπιμα
να σε εξυπηρετήσει;
Ήταν μήπως ο υπάλληλος
που προσπάθησε να σου πουλήσει
μόνο τα
ρούχα με τα πιο φανταχτερά χρώματα;
Ήταν μήπως η δασκάλα
του παιδιού σου που προσπάθησε να
της δείξει ότι ήταν
αργόστροφη;
Ήταν μήπως ο φύλακας
στην τράπεζα που παρακολουθούσε
τις κινήσεις σου
με το βλέμμα του;
Μια Ημέρα των Ευχαριστιών
η Πρισίλα Φορντ
μπήκε στη
Λίνκολν Κοντινένταλ της
κατευθύνθηκε προς την οδό Βιρτζίνια
στο κέντρο του Ρίνο
και παρέσυρε τριάντα ανθρώπους.
Έξι απ’ αυτούς πέθαναν.
Ουρλιαχτά γέμισαν τον δρόμο
Ο πανικός διαπέρασε το πλήθος
σαν χαμένο σερί
στα τραπέζια του μπλακτζάκ
και η πολιτεία της Νεβάδα
συγκλονίστηκε
Μια κουρασμένη μεσόκοπη Μαύρη γυναίκα
δεν ήταν ευγνώμων εκείνη την ημέρα
δεν ήταν ευγνώμων για τη δουλειά της
να τυλίγει δώρα στα Μέισις
δεν ήταν ευγνώμων στην πολιτεία
που πήρε την επιμέλεια του παιδιού της
δεν ήταν ευγνώμων
για τη Λίνκολν Κοντινένταλ της.
Η Πρισίλα Φορντ
μπήκε στη Λίνκολν Κοντινένταλ της
και ξεχύθηκε στους δρόμους του Ρίνο
ο δολοφόνος που φτιάχτηκε στα εργοστάσια της Μοτάουν
παρέσυρε τους τουρίστες
επιδιώκοντας να κάνει το μεγάλο χτύπημα
χτύπημα από ένα σκούρο μπλε
ατσάλινο εργαλείο
τα ουρλιαχτά έσβησαν κάτω από τις ρόδες του
και η πολιτεία της Νεβάδα
εξαγριώθηκε.
Πήγε σε δίκη.
Παράνοια
επικαλέστηκαν οι δικηγόροι της
είχε παρανοήσει από θυμό
είχε παρανοήσει από φόβο
είχε παρανοήσει από ήττα
είχε παρανοήσει από μοναξιά
κανένας σώφρων άνθρωπος δεν σκοτώνει
ξένους με το αυτοκίνητό του
Η Πρισίλα Φορντ είπε ναι
Οδήγησα το αυτοκίνητό μου
μες στην ασπρίλα
των δρόμων της Νεβάδα
δεν θα δήλωνε τίποτε άλλο
και η πολιτεία της Νεβάδα
τρομοκρατήθηκε.
Αν η Πρισίλα Φορντ μπόρεσε να το κάνει
τότε και ποιος άλλος;
Πόσοι Μαύροι
που άδειαζαν κάδους
σέρβιραν τραπέζια
έβαζαν ψώνια σε σακούλες
τύλιγαν δώρα
θα ήταν ικανοί;
Η αντίδραση ήταν άμεση.
Ένας επιχειρηματίας
τύπωσε μια κάρτα
έλεγε Χαρούμενη Ημέρα των Ευχαριστιών
με μια φωτογραφία της Πρισίλα
απ’ έξω
μέσα έγραφε
Λυπάμαι που δεν ΣΕ Πέτυχα.
Η Πρισίλα Φορντ
μπήκε στη
Λίνκολν Κοντινένταλ της
κατευθύνθηκε προς την οδό Βιρτζίνια
στο κέντρο του Ρίνο
και παρέσυρε τριάντα ανθρώπους.
Έξι απ’ αυτούς πέθαναν
και η πολιτεία της Νεβάδα
εκδικήθηκε.
Δεν μπορείς να είσαι παρανοϊκός
το να είσαι οργισμένος δεν είναι παράνοια
το να είσαι γεμάτος μίσος δεν είναι παράνοια
το να επιτίθεσαι στην ασπρίλα δεν είναι παράνοια
είναι να είσαι αράπης
είναι η θέση σου στη ζωή.
Η Πρισίλα Φορντ
μπήκε στη
Λίνκολν Κοντινένταλ της
κατευθύνθηκε προς την οδό Βιρτζίνια
στο κέντρο του Ρίνο
και παρέσυρε τριάντα ανθρώπους.
Έξι απ’ αυτούς πέθαναν
και τώρα η Πρισίλα Φορντ
θα πεθάνει.
Η πολιτεία της Νεβάδα
έκρινε
ότι δεν είναι
παράνοια
οι Μαύροι
να σκοτώνουν λευκούς
με τα αυτοκίνητά τους.
Η Πρισίλα Φορντ
θα είναι
η δεύτερη γυναίκα
που θα εκτελεστεί στην ιστορία της Νεβάδα.
είναι το μεγαλύτερο
επίτευγμά της στη ζωή.
Φορντ, Πρισίλα (Priscilla Joyce Ford 1929 -
2005), αφροαμερικανικής
καταγωγής, τραυμάτισε θανάσιμα με το
αυτοκίνητό της έξι ανθρώπους,
ενώ παρέσυρε ακόμα είκοσι τρεις, στο Λας
Βέγκας, ανήμερα των Ευχαρι-
στιών, το 1980. Στη δίκη της, η οποία
κράτησε σχεδόν 5 μήνες, το σώμα
των ενόρκων, το οποίο αποτελούνταν από επτά
γυναίκες και πέντε άνδρες,
πρότεινε τη θανατική της καταδίκη. Ο
δικηγόρος της, στηριζόμενος
στο βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό της,
επικαλέστηκε σχιζοφρένεια και
πρότεινε να περάσει η Φορντ το υπόλοιπο της
ζωής της σε ψυχιατρικό
ίδρυμα. Πέθανε το 2005 σε ηλικία 75 ετών από
εμφύσημα.
Από
την έκδοση «Αγάπη, Δικαιοσύνη, Ελευθερία», επιλογή ποιημάτων της Πατ Πάρκερ
Ανθολόγηση-Μετάφραση-Πρόλογος:
Νίκη Κωνσταντοπούλου, εκδόσεις Βακχικόν
