Ποίημά μου για το χωριό "Σπάτα Αχαΐας" με αφορμή το ομώνυμο λεύκωμα 345 σελίδων μεγάλης ιστορικής και λαογραφικής σημασίας της Ευγενίας Πασσά.

Λίγα λόγια για το λεύκωμα....

Τα μέρη τα κάνουν οι άνθρωποι. Και η ανήσυχη, επίμονη και ταλαντούχα φίλη Ευγενία Πασσά, μετά από εργασία 15 ετών εκπόνησε το πιο ιδιαίτερο λεύκωμα που έχω δει. Μεγάλης ιστορικής και λαογραφικής σημασίας, το εν λόγω λεύκωμα με τίτλο "Σπάτα Αχαΐας", έφτασε χτες στα χέρια μου. Οι 345 σελίδες του περιέχουν φωτογραφικό υλικό που εκτείνεται χρονικά από το 1922 έως το 1990 και καταγράφουν τη ζωή του χωριού, τις ασχολίες των κατοίκων, την αρχιτεκτονική των σπιτιών, τα σκληρά χρόνια του πολέμου και της μετανάστευσης. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου λευκώματος είναι πως η Ευγενία κατάφερε να επιλέξει με μαεστρία λογοτεχνικά κείμενα και ποιήματα και να συνδέσει το φωτογραφικό υλικό. Ανάμεσά τους, οι Μ. Γκανάς, Αλ. Φωσταίνης, Ν. Καζαντζάκης, Ν. Βρεττάκος, Κ. Βάρναλης, Λ. Ζωγράφου, Γ. Καλπούζος, Γ. Ρίτσος, Γ. Σαρρής και άλλοι πολλοί καθώς και εξαιρετικά πρωτότυπα κείμενα για τα λιθόκτιστα σπίτια του, την ιστορία και τον πολιτισμό του. Το οπισθόφυλλο της καλαίσθητης έκδοσης που ανέλαβαν οι εκδόσεις το ΔΟΝΤΙ κοσμεί ποίημά μου που γράφτηκε αποκλειστικά για το χωριό "Σπάτα Αχαϊας" και είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή για μένα αφού κατά το ήμισυ προέρχομαι από εκεί. Εύχομαι αυτό το σπουδαίο πόνημα να βρει την ανταπόκριση που του αξίζει και να αποτελέσει έμπνευση και για άλλα χωριά. Οι μνήμες δυναμώνουν όταν είναι ζωντανές. Ευγενία, σ' ευχαριστούμε!