Η νύχτα που δεν ξημερώνει
είναι η μέρα που δεν τελειώνει
είναι η γη χωρίς νερό
είναι ηφαίστειο νεκρό
είναι η μέρα που δεν τελειώνει
είναι η γη χωρίς νερό
είναι ηφαίστειο νεκρό
Όταν πάω παρακάτω
συναντώ πάντα εσένα
πριν κι οι δυο μας ενωθούμε
σε κορμιά μεταμφιεσμένα
και πετάξουμε ψηλά
μ' ένα αερόστατο
που θα στοιχίζει ακριβά
αλλά εκεί τα όνειρά μου
εγώ πάντα πληρώνω
στον αέρα με αντίτιμο το χρόνο
συναντώ πάντα εσένα
πριν κι οι δυο μας ενωθούμε
σε κορμιά μεταμφιεσμένα
και πετάξουμε ψηλά
μ' ένα αερόστατο
που θα στοιχίζει ακριβά
αλλά εκεί τα όνειρά μου
εγώ πάντα πληρώνω
στον αέρα με αντίτιμο το χρόνο
Στο κεφάλι έχω μια λάμπα
να φωτίζει την ελπίδα
και στην τσέπη ένα κέρμα
να κερνάω τη μοίρα
να φωτίζει την ελπίδα
και στην τσέπη ένα κέρμα
να κερνάω τη μοίρα
Όταν πάω παρακάτω
συναντώ πάντα εσένα...
συναντώ πάντα εσένα...
Και στα γαλλικά από την Danièle Charra και εμένα!
En montgolfière
La nuit sans aube
C’est le jour sans fin
C’est la terre sans eau
C’est le jour sans fin
C’est la terre sans eau
C’est le volcan éteint
À la tête j’ai une lampe
L’espoir pour illuminer
Dans la poche une pièce
Pour l’offrir à la destinée
L’espoir pour illuminer
Dans la poche une pièce
Pour l’offrir à la destinée
Lorsque j’avance au loin
C’est toi que je rencontre
Avant de nous unir tous deux
Dans des corps déguisés
Et nous volons plus haut
Dans une montgolfière, quelle qu’en soit la valeur
Mais là-haut je paye mes rêves
Dans le vent en échange du temps
